you know what? simple lang: masaya kami. as in.
jan 2010, coming from assad's indian store/resto in manila
meron kasing hindi naniniwala. di ko alam kung bakit.
while waiting for cine snax before a movie date, jan2010
meron din kasing naninira. sabi niya, kaya ko raw siya tinanggal sa pagtuturo ay dahil sa type ko daw ang katrabaho kong minsan niyang na-type-an daw pero basted siya. hanlabo. e meron na kaya akong jowa at that time na inakusahan ako nito, at saka ni sa panaginip, di ko na-type-an ang sinasabi niyang katrabaho ko. labo.
birthday ko, 2009
after watching zsazsa zaturnnah ze musical sa ccp feb 2009
meron din kasing nagdududa. sa layo daw ng edad namin, marami daw dapat pagdududa, lalo na sa part ko. wala naman akong pagdududa sa kanya. ang duda ko ay sa sarili ko dati -- kung kaya ko pa bang mag-sustain ng love life gayong ilang beses na akong burned sa mga pangit na ugaling babae sa past.
sumaglit sa baguio sept 2009
birthday niya 2009
surprisingly, kaya pa.
baguio pride march june 2009
meron din kasing nae-engganyo. simple lang naman ang deal dito. walang secret formula. give and take lang dapat, at saka walang hierarchy of importance. iyan ang bagong aspeto sa akin this time around. dati kasi, laging may hierarchy -- of needs, of wants, of importance, of time, you name it. ngayon, wala na. kaya mas masaya na, at tuloy-tuloy lang ang saya.
UP Baguio june 2009
linsangan family reunion dec 2009
meron din kasing naiinggit. gusto kong sabihin sa kanilang hindi talaga sila makakahanap ng sarili nila kung hahayaan nilang mamayani ang inggit. sayang oras, di ba? sayang.
surfing at san juan sept 2009
meron namang natutuwa. kyut daw siya. kyut daw ako. kaya kyut kaming dalawa. hehe. enuf said.
art exhibit opening, march 2009
meron ding nagagalit sa akin, at eto weird ito. hindi dahil sa kanya, kundi dahil sa isa kong best friend na lalaki. ang siste, may nagseselos sa closeness ko at sa closeness ni guyfriend ko, kahit alam naman niya ang love story namin ng goldstar ko. iyan ang tunay na malabo! tumbling, right? ewan. away, evil spirits!!!
in our favorite mini-stop 2008
wala, naghahanap lang siguro ng mabe-blame 'yung taong 'yun sa pagkaka-basted sa kanya ng guyfriend ko. as usual, lola mo na naman ang target ng mga losers. what's new, right? i guess if their life sucks, they look into mine and nitpick on what could suck in it. guess what -- nothing sucks in my life!!!! nada.
bauang beach ang pagbabalik, sept 2009
oh well... dedma. iwas-nega.
yummy place with yummy peeps, june 2009 baguio
basta kami, wala kaming sinasaktan at tinatapakan. wala rin kaming sadyang iniinggit o anuman. basta nagkatagpo kami ng landas at pareho naming ginustong tumahak ng panibagong landas na magkasama kami. at siguro ang pinaka-importante, nagsusuportahan kami ng isa't isa, nagmamahalan, nag-aarugaan, at nagkakaintindihan.
ondoy evacuees... sa house ng parents ko, sept 2009
ang importante lang sa amin ngayon ay ang masaya kami pareho dahil magkasama kami. at saka maganda na ang takbo ng buhay namin pareho, nang dahil sa isa't isa. peksman.
bus on the way to meet her family, april 2009
e may ganun e.
lingayen beach, jan 2009
yes, life is good. our life. i hope yours, too, kung enjoy ka sa muni-muni kong ito. kung saan ka man naniniwala -- happy valentine's day! o kung hei fat choi!
No comments:
Post a Comment